Anne Kappert

Wie is Anne?

Anne Kappert deed al alsof ze voor de klas stond toen ze zeven jaar oud was. In de vierde had ze een ontzettend bevlogen docent voor Nederlands, wat voor haar alleen maar duidelijker maakte dat ze zelf ook leraar wilde worden. Na een bachelor Nederlands koos ze voor de master Communicatie- en informatiewetenschappen, die toegang gaf tot de lerarenopleiding.

“Ik heb mijn stage gelopen in Druten, op het Pax Christi College. Daar heb ik vijf jaar gewerkt. Het werd tijd voor iets nieuws en dat heb ik een aantal jaar geleden gevonden bij het Montessori College. Ik heb bewust gekozen voor de bovenbouw, omdat je daar dieper op de stof in kunt gaan. En mijn leerlingen zitten ook in de levensfase dat je het over de toekomst kunt hebben. Dat vind ik tof.”

Het Montessori-systeem

Anne werkt in een systeem met collegelessen en begeleidingsuren. “Soms zie ik klassen maar één of twee uur in de week. Leerlingen mogen zelf kiezen wanneer ze hun begeleidingsuren invullen, dus soms zitten ze bij mijn collega’s en soms bij mij.”

Dat betekent niet alleen dat Anne heel veel verschillende leerlingen ziet, maar dat er ook ruimte overblijft in het rooster voor speciale lessen. “Dat is echt top. Zo geef ik op maandag bijvoorbeeld het debat-uur, waarin leerlingen in debatteams aan de slag gaan. Ik geef ook een special ‘motivatiebrieven schrijven’, wat voor mijn leerlingen heel relevant is voor de toekomst.”

Omdat de specials op vrijwillige basis zijn, merkt Anne dat de leerlingen ook erg gemotiveerd zijn. “We gaan dieper op de stof in. Als ik dat allemaal in mijn uren Nederlands moet proppen, zou dat ten koste gaan van de lesstof. Nu hebben we er gewoon tijd voor.”

Contact met leerlingen op één

“Het leraarschap is voor mij een mooi beroep vanwege het contact met de leerlingen. Daarom zit ik bijvoorbeeld ook in het mentoraat.” Het is helemaal fantastisch als een leerling haar beroep kiest. “Meerdere van mijn oud-leerlingen zijn Nederlands gaan studeren. Dat vind ik heel mooi om te zien. Een andere leerling moest voor haar lerarenopleiding een motivator interviewen en heeft toen mij gevraagd. Dat voelt echt als een mijlpaal, dat het me is gelukt om over te brengen hoe leuk een vak is.”

Niet per se een zwaar beroep

Volgens Anne moet je niet aan het onderwijs beginnen als je het niet leuk vindt. “Je kunt jezelf in dit vak niet echt verstoppen, je moet gewoon voor de klas staan. Een docent die het uitzit tot het pensioen, dat is slechte reclame voor het leraarschap.” Toch geeft Anne toe dat er ook aan dit beroep soms nadelen kleven. “We hebben wel te maken met heel veel piekbelasting. Ik werk vaak in mijn weekenden en na 17.00 uur door, bijvoorbeeld in proefwerkweken.”

Anne ziet problemen ontstaan als mensen voor het leraarschap kiezen vanwege de baanzekerheid. “Leraar zijn brengt je ontzettend veel als je het leuk vindt, maar het vraagt ook veel van je. Ik denk dat het heel zwaar kan zijn zonder motivatie.” Heb je die motivatie wel? “Dan is het fantastisch. Ik word al acht jaar lang betaald om te hobbyen. Ik heb dagelijks entertainment in de vorm van mijn leerlingen die altijd met gekke verhalen komen. Ik denk dat ik na één lesuur al meer heb gelachen dan een volwassene op een gemiddelde dag. Ik haal niet alleen voldoening uit mijn werk, maar ook echt plezier door de gesprekken die ik heb mijn leerlingen.

Het motto van Anne

“Je bent geen leraar voor jezelf, maar voor je leerlingen.”

“Als ik bij mezelf zou merken dat ik mijn vak niet meer leuk vind, dan zou ik ook meteen moeten stoppen. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn leerlingen. Die mogen niet opgescheept zitten met een ongemotiveerde docent!’”

Geïnteresseerd in een lerarenopleiding? Bekijk je mogelijkheden bij de HAN!